Een moment van kracht.

Vroeger wilde ik juf worden. Na mijn stage tijdens de opleiding agogisch werk op een toen nog zo genoemd MLK school. ( school voor moeilijk lerende kinderen) wist ik het. Werken in de klas was leuk. Samen en met kinderen. Nu was ik destijds niet zo van het nog lang naar school moeten gaan dus koos ik uiteindelijk voor een andere juf opleiding. Ik werd zwemonderwijzer. Wat heb ik veel kinderen mogen onderwijzen. Mogen leren zwemmen en dat met heel veel plezier. Nu mag ik privé zwemles geven. Volle aandacht voor het kind. Wat een rijkdom is dat.
De afgelopen paar jaar heb ik heel vaak geroepen ” wat ben ik blij dat ik geen leerkracht ben geworden”. Ik moest er niet aandenken dat ik nu voor de klas zou staan. Ik zie het namelijk als moeder op de school van mijn kind, ik hoorde het tijdens mijn opleiding als kindercoach van leerkrachten die ook de opleiding deden. Ik kan er als leerkracht niet zo voor het kind zijn zoals ik zou willen. Ik moet zo veel andere dingen om het kind heen. Dingen waardoor ik niet met het kind zelf kan werken. Protocollen, lijstjes afwerken. Maar ook veel verschil in leerlingen het passend onderwijs etc. Ik wil zo graag meer betekenen voor een kind daarom doe ik omscholing en ga ik kindercoach worden in plaats van leerkracht. Allemaal bevlogen leerkrachten die vastliepen in het huidige onderwijs.

De klas waarin ik stage liep was gevarieerd. Verschil in niveau van leren en gedrag. Maar met een leerkracht en een onderwijsassistent en nog geen 15 kinderen in de groep was er heel veel individuele aandacht mogelijk. Daarnaast kregen de kinderen ook nog extra begeleiding van specialisten die in deze school actief waren.

Mijn jongste heeft het lastig op school. Leert moeilijker dan andere kinderen maar past binnen het passend onderwijs. Hij heeft heel veel aandacht nodig. Zijn juffen zien hem. Zijn juffen werken keihard met hem. Alleen zitten er naast mijn kind nog 31 andere kinderen in de klas die ook aandacht nodig hebben en soms ook veel aandacht. Ook die kinderen krijgen van de juffen de aandacht en de juffen werken ook keihard met hen. Terecht want onze kinderen hebben die aandacht ook nodig ongeacht of je hoogbegaafd, middenmoot of onder de middenlijn werkt. Ieder kind is uniek en mag zijn eigen leerlijn hebben. Ik benijd ze niet de juffen. Want naast dat ze keihard met onze kinderen werken voeden ze onze kinderen deels mede op, leren ze de kinderen sociaal emotioneel te ontwikkelen, zorgen ze voor beweging en doen ze ook naast keihard werken leuke dingen. Een rekenles cake maken bijvoorbeeld. Meten en wegen. Je kunt je voorstellen dat gewoon uit het boekje werken minder tijd kost dan een les een cake bakken waarin iedereen aan de beurt komt om dingen af te wegen en te meten. Wat fijn dat ze het toch doen ook al gaat dat ten koste van iets anders. Keuzes maken voor onze kinderen maar ook voor zichzelf. Zij moeten zich immers verantwoorden aan het management hoe zij hun werk uitvoeren.

Gisteren staakten de leerkrachten van de meeste scholen in Nederland. Een groot aantal leerkrachten ging richting Den Haag of zochten een andere plek op om samen te komen om hun stem te laten horen. De stem voor jouw en mijn kind. Kinderen die volle aandacht verdienen op iedere school. Leerkrachten die liever hun tijd en energie steken in jouw en mijn kind dan in teveel protocollen. Leerkrachten waarvan wij verwachten dat die jouw en mijn kind het allerbeste geven. Want wij als ouders willen het allerbeste voor ons kind. Toch waren er gisteren en ook al eerder veel tegen geluiden van ouders. Wat was het lastig dat de school een dagje dicht ging. Wat was het lastig dat zij ineens opvang moesten gaan regelen. Wat was het lastig dat het schema van thuis over de kop moest worden gegooid. En die leerkracht die heeft toch ook best wel veel vakantie. En ach op het moment dat je als ouders iets moet regelen omdat het anders gaat dan verwacht dan krijgt je kind misschien toch wel de juiste aandacht. Nee lieve ouders. Onze kinderen krijgen niet altijd de juiste aandacht. De leerkrachten van onze kinderen moeten schipperen met hun tijd. Moeten keuzes maken die ook regelmatig ten koste gaan van jullie en mijn kind. Er zitten maar 24-uur in een dag. En dan zijn ze naast leerkracht vaak ook nog zelf ouder, partner, vriend of vriendin, sportgenootje etc, ook dat moet in die 24 uur.
Ik sta achter de leerkracht. Ik zie soms hun onmacht om meer te willen doen voor het kind en het niet te kunnen. Binnen het passend onderwijs is dat jammer genoeg niet meer passend. Het gaat de meeste leerkrachten niet om meer salaris al is dat altijd fijn het gaat meer om geld zodat de groepen kleiner kunnen worden dat er extra hulp in te zetten is dat er vervanging kan komen bij ziekte etc. De meeste leerkrachten doen hun werk met liefde. Zorgen ze met liefde 5 dagen in de week voor onze kinderen.
Het is duidelijk wanneer het onderwijs zo doorgaat is het niet goed voor de ontwikkeling van onze kinderen. Is het niet goed voor de leerkracht en is het niet goed voor ons basisonderwijs.

Natuurlijk is het lastig voor ons als ouders om de planning te moeten wijzigen. Te zorgen dat er opvang is voor ons kind. Dat er misschien een vrije dag moet worden opgenomen. Aan de andere kant als ons kind ziek is zorgen we ook voor opvang. Hier was het de BSO die aangaf open te zijn voor alle kinderen. Ook voor slechts 1 keer. Ouders losten het onderling op. Bedrijven sprongen er op in door kinderen mee te laten nemen naar het werk. Kinderen konden gratis of met korting naar musea of pretpark. Hoe mooi is het dat er zulke initiatieven ontstaan. Met elkaar voor elkaar.

En jij lief mens in de ZORG, want ook die signalen kwamen er van hoe zo hebben leerkrachten het moeilijk, hoe zo gaan ze staken, hoe zo, jij werkt ook je benen uit het lijf. Moet roeien met de riemen die je hebt en wilt graag zo veel meer doen maar ook in jullie beroepsgroep is het er niet beter op geworden. De leraren geven nu een heel helder signaal af. Zij staan op. En hoe lastig het ook is om jullie werk neer te leggen en te zeggen ook wij staken. Ook jullie stem is belangrijk. Laat jullie horen.

Totale ontspanning Cursus Access Bars

24/7/2017

Dat er op je hoofd 32 punten zitten die bij zachtjes aanraken dingen los laten in je lijf die jouw belemmeren wist ik niet. Dat het aanraken van die 32 punten zoveel met je doen wist ik ook niet.
Deze punten heten bars, access bars en zorgen er voor dat bij zachte aanrakingen overtuigingen, emoties, gedachten, ideeën en overwegingen die bij jou zijn gaan horen en helemaal niet bij jouw horen loslaten. Tja het zal allemaal wel. Op mijn facebook tijdlijn is een collega coach al een tijdje heel enthousiast over access bars en ik snap nu waarom. Toen er een cursus redelijk in de buurt werd georganiseerd vond ik dat ik mijzelf wel een keer mocht verwennen. Cadeautje voor mijzelf in het kader zorg goed voor jezelf.
En daar zat ik dan afgelopen zondag in Bedum bij Marloes Egberts van ME Power. Gewoon gezellig in haar huiskamer. Ook zij heeft haar praktijk aan huis en zorgt in haar huiskamer dat kinderen weer lekker in hun lijf komen te zitten. Er stonden 3 massagetafels stonden klaar bij binnenkomst dat beloofde toch wat. Mijn mede cursisten waren divers. Van ik weet het al een beetje wat het is en ik werk al met energieën, een juf die reflexintergratie op haar school mag geven, hoe gaaf is dat! Dolenthousiast vertelde ze over de fantastische resultaten die zij zag bij de leerlingen die zij begeleid. Vandaag was haar collega mee voor de access bars. Mooi dat de school hier zo open voor staat en een vrouw die het gewoon wilde proberen wel zag wat het haar bracht hoe groot was het verschil van haar houding bij binnenkomst en bij vertrek. Ze straalde toen ze weg ging en was helemaal relaxed. Ik herkende mij wel wat in haar. Nuchter, niet zo open staan voor dit soort “energieën en graag wat controle willen houden.
Na de theorie van Kirsten van der Ploeg van Het krachtpad mochten we dan aan de slag. Ik mocht als eerste gaan geven. Dat kwam goed uit want ik vind ontvangen erg lastig en dan is er nog iets met controle willen houden. Nu kon ik mooi kijken en ervaren wat het was.
Stap voor stap werden we aan de hand meegenomen in de 32 punten. Puntje voor puntje werd uitgelegd en bekeken als wij de handeling deden. Sommige houdingen zijn echte handenbrekers. Ik mocht met de "ik zie wel wat het is" mevrouw. Daar lag ze. Echt nog niet ontspannen, mee willen krijgen wat er allemaal gebeurd. Op mijn vraag voel je ook iets was het “Nou nee, jij wel” euh nou ik denk het soms wel. We hebben er heerlijk om gelachen. Waar we ook om moesten lachen was dat zij uiteindelijk net als de anderen op de massagetafels heerlijk weg dommelde. Zo af en toe hoorde je nog een diepe zucht. Wat een ontspanning.
En toen mocht ik. Mijn lijf heeft van binnen nog nooit zo gekriebeld. En ik was nog nooit zo snel ontspannen. En ja ook ik dommelde weg. Ik die van de fysio zelfs na 5 jaar nog te horen krijg dat ik mij moet ontspannen als ik bij hem op de bank lig. Die de controle wil houden. Echt waar ik wist niet wat mij overkwam. En dat aan mijn hoofd zitten. Ik hou echt niet van aan mijn lijf zitten. Hier merkte ik weinig van. Het ging rustig, zachtjes af en toe voelde ik even wat drukken maar dat mag geen naam hebben. Ik snap er niets van.
Tijdens de lunch bekeken we een film over access bars. Dit maakte nog meer duidelijk. Na de lunch was het tijd voor de 2e ronde. Er werd gewisseld van partner en ook nu dommelde ik in no-time weg. Zo bizar. Waar de één na de sessie weer helemaal energiek was, was een ander echt even duf. Even de tijd nemen om bij te komen. Nu een dag later voelt het of ik op wolkjes loop. Ervaar ik of er zware dingen zijn los gelaten. Het was dus echt wat ze zeggen het voelt fijn, luchtiger en het werkt volgens mij gewoon nog even door.
Voor jong en oud is access bars inzetbaar. In het minst gunstige geval heb je een fantastische ontspanningsmassage gehad zonder dat de kleren uithoeven of iemand indringend aan je lichaam zit. In het meest gunstige geval veranderd het jouw. Geef jij ook veel in je leven kom dan een keer ontvangen. Een access bars sessie duurt 60 tot 90 minuten voor volwassenen. Kinderen zijn in een half uur tot 3 kwartier klaar. Access bars is goed in te zetten wanneer je stress ervaart, op je tenen loopt, je kind snel gefrustreerd of druk is. Ik heb het mogen ervaren het is gewoon fijn om te ontvangen en voor mij fijn om te geven.

Het was een verrassende vraag die een deur opende die ik alleen heel diep in mijn binnenste ooit eens op een kier had gezet en weer snel dicht had gegooid. Zou jij eens kunnen kijken naar ons kind? Kijken als coach en als zwemonderwijzeres. Zou jij eens kunnen kijken naar ons kind? Kijken als coach en als zwemonderwijzeres want dat laatste ben ik jaren geweest en nog steeds mag ik een half jaar lang de kinderen van onze basisschool "les geven". Iets wat ik nog steeds zo leuk vind om te doen.
En toen was er dus de vraag, zou jij, ons kind? Ja! leuk laten we maar eens kennismaken bij jullie thuis. Lekker in de eigen omgeving van het kind eens kijken naar wat er speelt. Wat was het spannend dat ik kwam Terwijl de jongste van het gezin mij bij de deur al stond op te wachten zat de oudste waar het om ging veilig bij zijn papa op schoot. Met een "hé hoi jij bent X" en best spannend hè dat ik hier ben en dat ik het toch ook wel spannend vond brak al snel het ijs. Zijn allereerste grote goochelshow was voor mij. Het verhaal aangehoord van zijn ouders, wat dingen naar hem toe benoemd en al eventjes gehad over het zwemmen met armen en benen. 2 weken later lagen we samen in het water. Met kurken om want na een hele lange periode zwemles kwam X niet verder. Hij zag kinderen komen en gaan in zijn groep en bleef steeds achter. Tot mijn verbazing zwom hij keurig met kurkjes om. Toch maar eens proberen om de arm kurken af te doen. Geen probleem. De combinatie armen en benen gingen al heel goed. Dan ook maar eens de buikkurk af.... wow ook dat lukte heel goed.
Op de rug zonder kurk ook geen probleem. Werken aan het puntje op i dat moet er gebeuren. Lekker veel zelfvertrouwen opbouwen. Oh en springen van de rand in het water durfde X toch ook echt niet. Mooi om te zien dat hij na een uurtje gewoon met een echte ninja sprong zo mijn "krullen" nat plonsde. En nog een keer en nog een keer. Wat een pret hadden we samen. Het uur vloog voorbij. Praatjes had hij. Over hoe zijn hersenen eigenlijk voor hem dachten. Hij benoemde precies wat zijn hoofd deed en dat zijn hoofd dan eigenlijk de baas was. Dat in mijn geheimpje bleek dat hij de baas is van zijn gedachten dat was toch wel een oh echt waar moment. Maar ja er bleek ook nog een tablet in zijn hoofd te zitten. Heerlijk samen in het warme water gekletst over hoe een tablet eigenlijk werkt en of deze uit zich zelf werkt of dat hij deze aan moet zetten. En dat je stomme appjes gewoon kan verwijderen van een tablet dat was toch ook wel heel erg handig. Uiteindelijk heeft hij bij zijn gewone zwemles laten zien dat hij al prima zonder kurk kan. Nu had juf al na ons eerste gesprekje bij hem thuis al opgemerkt dat er wat veranderd was maar dat hij dit zomaar even deed dat was toch wel een verrassing. Nu mag hij eindelijk doorstromen naar de volgende groep. Hij blijft lekker zwemmen in zijn eigen zwembad en met enige regelmaat springen wij samen in het water om dat puntje op de i te zetten. Niet alleen zwemmend maar ook om zijn lijf krachtiger te maken door hier meer bewustwording in te brengen. Brein en lijf meer te laten samenwerken. Vertrouwen in zich zelf te brengen, beter te leren concentreren op dat wat je wil en hoe je dat dan het beste kunt doen. Hoe mooi is het om de ouders dan ook oefeningen mee te geven uit de movement based learning om thuis te oefenen.

0 Reacties

Leerkracht zijn

Totale ontspanning Cursus Access Bars

In het water

Auteur

Archieven

Categorieën